Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

krępować się

См. также в других словарях:

  • krępować się — I – skrępować się {{/stl 13}}{{stl 33}} krępować samego siebie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Skrępował się ciasno paskiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krępować się II {{/stl 13}}{{stl 33}} odczuwać onieśmielenie, zażenowanie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… …   Słownik języka polskiego

  • krępować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krępowaćpuję, krępowaćpuje, krępowaćany {{/stl 8}}– skrępować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudniać lub uniemożliwiać poruszanie się kogoś, mocno go …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ściskać się — I – ścisnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle o pewnych częściach ciała: ulegać skurczowi, kurczyć się, zwierać się, zaciskać się, zamykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pięści, szczęki się ściskają.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żenować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} krępować się, być zakłopotanym, speszonym, onieśmielonym; wstydzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żenować się kogoś. <fr.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrępować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. krępować (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ściągać się – ściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kurczyć się, fałdować się; ulegać kurczeniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Twarz ściągnęła się w grymasie. Firanki ściągnęły się w praniu. Popraw chodnik, bo znowu się ściągnął! {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żenować — ndk IV, żenowaćnuję, żenowaćnujesz, żenowaćnuj, żenowaćował «wprawiać w zakłopotanie, pozbawiać pewności siebie; onieśmielać, krępować» Jej bezpośredniość go żenowała. Żenująca ignorancja. żenować się «czuć się zakłopotanym, onieśmielonym; nie… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

  • pokazać — dk IX, pokazaćkażę, pokazaćkażesz, pokazaćkaż, pokazaćał, pokazaćany pokazywać ndk VIIIa, pokazaćzuję, pokazaćzujesz, pokazaćzuj, pokazaćywał, pokazaćywany 1. «dać coś zobaczyć, podać coś do obejrzenia; wskazać, zademonstrować coś» Pokazać… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»